Pik Botha overleden.

De voormalige minister van buitenlandse zaken van Zuid Afrika Pik Botha is overleden, zag ik op teletext! Hij werd 86 jaar. Hij maakte deel uit van het apartheids regime, zoals teletext zegt en koos later de zijde van het ANC zonder daar lid van te worden.
De media doen er toch negatief over, maar zo als het nu gaat daar, is een ramp!

Pikkewyn {Afrikaans voor pinguïn} Botha was net als de Klerk een volksverrader,goed dat dit stuk stront eindelijk van deze aardbol verdwenen is {had 25 jaar geleden moeten gebeuren].

Er gaan geruchten dat ze dit zwijn een staatsbegrafenis willen geven.

"So het baie van ons volkslede al geval...en kruip hulle ook nog weg hier onder ons. Ek weet van 'n prokureursvrou wat naby Waterval-boven bly wat gereeld vir die ANC geld stuur. Hooggeplaas by die gemeenskap...VOLKSVERRAAIERS !!"

Letichia Roos

DIE VERRADELIKE PIK-FAKTOR

Saterdag, 13 Oktober 2018 07:28

R.F. (PIK) Botha (sedert 1969 lid van die Afrikaner Broederbond - hy was reeds toe 'n vrymesselaar ) maak hy sy politieke debuut in die algemene verkiesing van April 1970 as 'n NP-kandidaat vir Wonderboom. Hy word verkies tot sy kiesafdeling se lid van die Volksraad. As tema vir sy nooienstoespraak in die Volksraad het Botha oorlede Eleanor Roosevelt se Deklarasie van Menseregte uitgekies en gepleit dat die regering van Vorster hom in grote mate daarmee moet vereenselwig. Hilgard Muller, die Minister van Buitelandse Sake en Rhodes-Beurshouer, het hom met die toespraak gelukgewens. Daarvandaan het mnr. Botha in 1971 na die Wêreldhof in Den Haag gegaan en in 'n onderhoud met die Nederlandse beeldradio verklaar dat Suid-Afrika gevorder het van 'n tydperk van oorheersing tot 'n tyd van ontwikkeling in sy binnelandse rasseverhoudings en in sy beleid teenoor sy buurstate. "My regering," het hy gesê, "glo dat sy beleid gelykheid sal meebring, want my regering glo in gelykheid en menslikheid." Pik Botha was toe in Febuarie 1972 in die VSA deur die CIA as agent gewerf. Pik Botha se plasing as Ambassedeur van Suid-Afrika in die Verenigde Nasies het daartoe bygedra dat hy en Samual Huntington, 'n professor in die politieke wetenskap aan die Harvard Universiteit in die VSA en wat ook werksaam was vir die Rockefeller Foundation en Council on Foreign Relations, lang ure saam deurgebring het. Pik Botha het toe vir die VSA as die Rupubliek se Ambassedeur herhaaldelik beloftes gemaak dat die RSA alle apartheid sou afskaf en dat hy persoonlik sou toesien dat Suidwes-Afrika onafhanklikheid verkry. Dr. Hilgard Muller het in 1977 bedank as Minister van Buitelandse Sake. Vorster word deur Harry Opperheimer aan gesê om Pik Botha as sy Minister van Buitelandse Sake aan te stel.Tyd sou leer watter belangrike rol Pik Botha en professor Huntington vanaf 1979 sou speel in die politieke veranderinge in die land.

Bron:
Volksverraad, die geskiedenis agter die geskiedenis bl. 187

http://www.volkstaat.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1430:pikswart-botha&catid=59:laaste&Itemid=109

Pik Botha is in die hel

PIK BOTHA………..’N EINDE VAN ‘N ERA - Piet Rudolph





Pik Botha en ek het nie dieselfde politieke sentiment gedeel nie. Hy was ‘n uiters verligte, wat die eerste Nat was wat gesê het dat hy onder ‘n swart president sou dien. En hy het, deur ‘n onbednullige minister in Mandela se kabinet te word.

Ek onthou nog soos gister toe hy hom verkiesbaar gestel het in Westdene.
Die HNP het vir Jackie Nel teen hom genomineer. Ek was betrokke by Jackie se Komitee en het voorgestel dat ons ‘n pikswart plakkaat met wit letters maak met die woorde: Met Pik Botha is jou toekoms pikswart! Dit het die media en nattes so frustreer dat hulle opgehou het om van Pik te praat maar na hom verwys het as “Meneer R.F. Botha”
Jare daarna toe ek en E.T. hom in sy kantoor gaan besoek het oor ons eis vir Vryheid vir die Boere, het Pik dit onthou. Wat ek van hom onthou was die joviale manier wat hy vir my en die leier van die AWB genooi het vir ‘n dop “omdat die Boeing al oor is”. Ek drink nie en Terre-Blanche het nooit saam met “vyande” gedrink nie.
Pik, soos ander NP-uitverkopers, was lank in die visier van die regses. Ek het ontelbare manne weggehou van enigiets onverantwoordliks. Was dit miskien nie daarvoor nie, het Pik nie so oud geword nie.





http://www.volkstaat.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1429:pik-botha-is-in-die-hel&catid=59:laaste&Itemid=109

Het boek Volksverraad, die geskiedenis agter die geskiedenis, is hier te lezen in zijn geheel pdf.



http://gelofteland.org/images/Gratis_e_boeke/volksverraad.pdf

Interview W.F. Hermans uit 1986:

'Apartheid enige oplossing, mits menselijk toegepast'

Johannesburg - "Weerzinwekkend en krankzinnig". Zo typeert de Nederlandse auteur Willem Frederik Hermans het verbreken van de betrekkingen tussen Nederland en Zuid-Afrika. Achtduizend kilometer verwijderd van Nederland geeft hij voorstanders van apartheid groot gelijk. "Het is de enige oplossing voor de Zuidafrikaanse problematiek, op voorwaarde dat deze menselijk wordt toegepast".

Hermans is deze week op uitnodiging van de Zuidafrikaanse uitgeverij Human and Rousseau in Johannesburg (twee van zijn boeken zijn in het Zuidafrikaans vertaald en er volgen er volgend jaar nog drie). Bij zijn vertrek vorige week is hem dat door actiegroepen in Nederland kwalijk genomen. "Het is die groepen er alleen maar om te doen om hun naam in de krant te krijgen", zegt Hermans in een reactie.

De schrijver brengt in Zuid-Afrika onder meer een bezoek aan consul-generaal Meihuizen en is te gast bij de Afrikaanse auteur prof. André Brink. In Zuid-Afrika geeft hij de komende dagen een groot aantal lezingen op universiteiten.

De auteur van ondermeer ‘Herinneringen van een engelbewaarder’ en ‘De donkere kamer van Damocles’ zegt zich mateloos te ergeren aan de bemoeizucht van Nederland, als het gaat om aangelegen­heden in andere landen. "Waarom noemt ons land zich steeds maar 'gidsland'? Als dat zo is, waarom lees je in de interna­tionale pers dan nooit iets over een belangrijke gebeurtenis in Nederland, behalve dan wanneer de koningin van haar fiets is gevallen?"

Hermans vindt dat Nederland de gemakkelijkste weg heeft geko­zen door een culturele boycot tegen Zuid-Afrika te voe­ren. "Een olieboycot durft men niet, een culturele boycot wel. Het is weerzinwekkend om de Nederlandse taal en cultuur voor zo'n idee te misbruiken. We zouden blij moeten zijn dat er nog andere mensen zijn die onze taal willen lezen", zegt Hermans, die zich niets aantrekt van de boycot.

"Ik begrijp trouwens niet waarom niemand in Nederland de recente gebeurtenissen in Nigeria veroordeelt. Daar zijn nota bene drie miljoen mensen zomaar de grens overgezet".

Discriminatie

Hermans zegt weliswaar tegen rassenscheiding en discriminatie te zijn, hij ziet echter niet hoe een democratie zoals in Nederland of Frankrijk, in Zuid-Afrika kan worden ingevoerd. "Dat zou het einde betekenen van het land", zegt hij.

Hermans kritiseert de Nederlandse politiek om mensen uit voormalige koloniën naar Nederland te halen. Dat beleid heeft volgens hem geleid tot een toevloed van vreemdelingen. "Het is helemaal niet grappig om in een multiraciale samenleving te leven. De rassenproblemen zijn niet alleen de schuld van blanken, maar ook van het racisme van de groepen zelf. Ik vind het bijvoorbeeld onjuist dat Nederland ooit honderdduizenden Molukkers heeft binnen gelaten. Dat veroorzaakt spanningen en ruzies; ze zouden eigenlijk apart gezet moeten worden". Her­mans vindt dat in Nederland geen vermenging van rassen mag plaats vinden. In Zuid-Afrika en de Verenigde Staten is dat volgens hem een 'ramp' gebleken.

Ondanks de kritiek in Nederland op zijn boeken en levenswijze zegt Hermans dat hij uiteindelijk gelijk blijkt te hebben. De beschuldiging dat hij pornografie in zijn boeken verwerkt en een 'anti-schrijver' is, laat hem volstrekt koud. Tien jaar geleden keerde hij ons land de rug toe, omdat hij de 'afschu­welijke voortbrengsels' van de Nederlandse pers niet meer wilde lezen. Hermans was vooral boos vanwege publicaties in het kader van de 'Weinreb-affaire'. Trouw en Vrij Nederland maakten zich destijds naar zijn opvatting schuldig aan onjuis­te berichtgeving over Weinreb, die door Hermans in wetenschap­pelijke studies een zeer kwalijke rol in de Tweede Oorlog werd toegedicht. Het toenmalige kamerlid drs. J. de Koning stelde in die tijd vragen in het parlement over academische activi­teiten van Hermans. Geconfronteerd met het feit dat De Koning nu minister in het kabinet Lubbers is, vraagt Hermans zich af: "Hoe zou ik in een land kunnen leven waar zo'n lasteraar lid is van een kabinet".