Die Verborge Hand agter die Boereoorlog,“Dit was die verborge hand van die Jood!”

Oor die oorsake van die Boereoorlog is daar nou al wyd geredeneer. Die een skool lê dit aan die voete van Britse Imperialisme en die ander blameer die oorloglustigheid en domastrantheid van die Boere daarvoor. Die Britte antwoord dat hulle opgetree het vir menseregte omdat die Boere die “uitlanders” uiters onmenslik behandel het, en die Boere hou vol dat hulle hul vaderland, hul onafhanklikheid en vryheid beskerm het. Maar die ewigdurende polemiek rondom die oorsake van die Boereoorlog is in ‘n sin, eintlik tiperend van ander groot oorloë wat hierdie wêreld beleef het – Terwyl die betrokke moondhede stry oor wie eintlik die skuld moet dra, word die aandag afgeskram van die werklike skuldiges. Dieselfde mense wat die Tweede Wêreldoorlog en die huidige Midde Oosterse konflik ontketen het, was agter die Boereoorlog. Net soos wat die bloed van die meer as sestig miljoen mense in die Tweede Wêreldoorlog, die rykdom vir ‘n gewetenlose elite finansier het, netso word die direkte verlengstuk van dieselfde elite, versterk deur die bloed van die westerse Christen soldate en die bloed en onderdrukking van die Arabiese wêreld. En netso, kan die permanente skade wat die Boereoorlog vir die Afrikaner gebring het en die bloed en lyding van ons 29,000 vroue en kindertjies, aan die voete gele word van die mense wat valslik beweer dat ses miljoen van hulle eie vergas is...

Hier was so ‘n rukkie terug ‘n artikel op Woes waar daar geskryf is dat die Boere se oorloglustigheid eintlik die oorsaak van die oorlog was. Die boere se “treklus” is gekoppel aan die “oorloglustigheid” Daar is geskryf dat “...Kruger se belhamels...waarlik lief daarvoor was om oorlog te praat” daar word verder gegaan en impliseer dat die boere se bereidwilligheid om te veg “...die vinnigste manier...” was om jou “...politieke opponente te isoleer...” Ek gebruik hierdie verwysing omdat dit presies in lyn val met die beskouings en argumente wat die Engelse daardie tyd voorgehou het en in die wêreld versprei het. So reg in Engelse kraal, gaan die artikel verder, en word daar geskryf: “Dit was grotendeels met hierdie soort ‘agterlike magsbehepte idiote’ waarmee Kruger oorlog verklaar het teen Engeland”

Hoewel die artikel daarop wys dat die Engelse ook oorloglustig was en leuens versprei het oor die die inherente aard van die Boere, was die hoofsaaklike ondertoon op die weegskaal, ongetwyfeld – anti Boer. Maar indien mens sou kyk na die bron: “The War Diary of Burgher Jack Lane 1899-1900, edited by W. Lane Kaapstad 2001; spring sekere dinge soos ‘n prop na bowe. Die eerste ding wat my bygeval het was die “Burgher” se Engelse van, en dat sy sogenaamde dagboek ‘geredigeer’ is deur ‘n familielid. Nouja dit is toe so. Hierdie Jack Lane was ‘n Engelsman wat as uitlander na die Boererepublieke gekom het en ‘n winkeltjie bedryf het in die distrik van Hartbeesfontein. Dit is geskiedkundig bekend dat hy wel republikeinse burgerskap aanvaar het, maar dat hy inderdaad “lojaal gebly het” aan die Britse saak. Soveel so, dat toe hy as burger opgeroep word toe die oorlog uitbreek, hy baie onwillig was om teen die Engelse te veg. Hy is dienooreenkomstig, soos die Jehova Getuies van ouds by Voortrekkerhoogte, op ‘n plek geplaas waar hy dopgehou kon word, en is in bevel geplaas van die ammunisie in Generaal Piet Cronje se laer. Hy is toe ook saam die Boere gevange geneem en na St. Helena gestuur. Hierdie perd was nie lief vir die Boere nie, was in hart en siel ‘n Brit, en was uit die aard van die saak baie ongelukkig oor die oorlog. Dit is nie al nie. Kyk mens na sy die persoon wat die boek saamgestel het oor “Burgher” Lane se dagboek, die persoon wat dit “redigeer” het; dan gaan daar verdere flikkerligte aan. W. Lane is frank Lane se kleinseun, en is ‘n prokureur wat die eerste voorsitter was van die ‘Johannesburg Committee of Lawyers for Human Rights’ Dit spreek vanself. Hoeveel waarde kan mens enigsins heg aan die kritiek op die Boere se saak wanneer dit afkomstig is uit so ‘n bron.

Toe goud in 1886 aan die Witwatersrand ontdek word was dit soos ‘n karkas en brommer trekpleister in die Boere se agterplaas. Die onafhanklike seklusie wat die Afrikaner deur bloed en swoeg en sweet vir homself in die ongenaakbare Afrika ontbos het, het plotseling verander tot ‘n vrot nes van buitelandse avonturiers, spekulante en ... obskure vyandige parasiete. Teen 1896 het Johannesburg se bevolking gegroei tot meer as ‘n honderdduisend. Van die 50,000 wit inwoners, was slegs 6,205 werklike burgers van die land – ‘n ideale kookpot en politiek sosiale afleier vir die Joodse geldmag. Britse koloniale amptenare is gerugsteun deur Joodse finansiers wat daarop uit was om ‘n oorlog te bewerkstellig sodat hulle daaruit, ‘n gewetenlose rykdom en mag kon verseker. Soos telkemale elders in die geskiedenis, is twee Westerse Christen lande teen mekaar opgewerk, sodat die ‘selferkende antichris’ soos van ouds, sy koffers kan verryk.

Cecil John Rhodes ‘n welbekende en magtige Britse kapitalis en sogenaamde imperiale visioenêr het na Suid Afrika gekom en in sy suigstroom, ‘n hele spul ambisieuse Jode. Tesame het hulle ‘n primere rol gespeel om die Boereoorlog aan die gang te sit. Barney Barnato (gebore Barnett Isaacs), ‘n swierige en vulgêre karakter (skryf sy eie mense), het deur middel van uitgeslape kapitalistiese maneuvers teen 1887 beheer gehad oor ‘n groot goud en diamantryk. In 1888 smee hy bande met Cecil John Rhodes, wat op die beurt gerugsteun was deur die Joodse Rothschild familie van Europa. Saam het hulle die De Beers sakeryk bestuur. Die sakeryk het die totale diamantproduksie van Suid Afrika beheer en derhalwe 90% van die wêreld se diamant uitsette asook ‘n baie groot gedeelte van die wêreld se goudproduksie. Hierdie kartel is kort daarna oorgeneem deur die Oppenheimer dinastie, wat ook die goud maatskappy, Anglo American Corporation besit en beheer het. Hierdie was ‘n ongeëwenaarde wêreldmonopolie waardeur hierdie Joodse biljoenêr familie ‘n vaste greep op die grootste gedeelte van die wêreld se goud en diamantproduksie gekry het. Die Oppenheimers se mag en invloed was so groot, dat dit letterlik die van die Suid Afrikaanse regering geëwenaar het, en so het dit gebly.
In die 1880’s was die magtigste finansiële instansie in Suid Afrika, Wernher, Beit & Co, wat beheer is deur Alfred Beit ‘n Joodse spekulant wat uit Duitsland afkomstig was. Rhodes het baie sterk op Beit geleun omdat die spekulant ook noue bande met die Rothschilds en Dresdner Bank gehad het. Dit het die ambisieuse Rhodes in staat gestel om sy finansiële sakeryk te bekom en dit verder te konsolideer. Hierdie groep wat bekend gestaan het as die “Londense Goudluise”, het ‘n ‘geheime alliansie’ met die Britse Hoë Kommissaris, Alfred Milner gehad. Beit en ‘n ander Jood, Lionel Phillips, ‘n miljoenêr uit Engeland, het saam H. Eckstein & Co, beheer, wat die grootste myn sindikaat in Suid Afrika was. Van die ses grootste mynmaatskappye, was vier deur Jode beheer. Teen 1894 het Beit en Phillips agter die rûe van die Britte en die Boere saamgesweer om die Transvaalse Volksraad (Parlement) te “verbeter”, deur middel van ‘n ‘beskikbaarstelling’ van tienduisende ponde omkoopgeld. In een uitgewysde geval, het Beit en Phillips 25,000 pond voorgeskiet vir die skikking van ‘n geval wat voor die raad gedien het.

Op 29 Desember 1895 het ‘n bende van 500 gewapende Britse avonturiers, gelei deur Sir. Leander Starr Jameson, die Boererepublieke ‘nie amptelik’ met mag probeer oorneem. Rhodes, wat toe die Eerste Minister van die Brits beheerde Kaapkolonie was, het dié waagstuk georganiseer, en Alfred Beit het dit met 200,000 pond finansier. Phillips het ook deel gehad aan die sameswering soos die leser later sal sien. Die hele plan was om op die oog af, die belange van die onderdrukte “uitlanders” sogenaamd te beskerm. Die ‘onderdrukte’ uitlanders sou dan volgens ‘n afgesproke ooreenkoms, op die beurt beheer oor die stad kry, en sou dan ook hulself as die nuwe regering van die Transvaal verklaar. Hieroor het Rhodes dan ook aan Beit gesê:
“Johannesburg is gereed, hierdie is die groot idee waardeur Engeland dominant in Afrika gemaak sal word, om die waarheid te sê, dit gee vir Engeland die Afrika kontinent.”

Die Britse Koloniale Sekretaris, Joseph Chamberlain, vader van die toekomstige Eerste Minister van Engeland, Neville Chamberlain, het vir Rhodes, Beit en Jameson in die geheim ondersteun. Hy het ook sy imperiale sentimente as volg uitgespreek:

“I believe in the British Empire, and I believe in the British race. I believe that the British race is the greatest of governing races that the world has ever seen” En so het Chamberlain toe ook die samesweerders van gewere voorsien en het hy die grond voorsien vanwaar die Jameson aanval geloods is.

Maar, daar steek baie meer agter hierdie inval en dit wat so tragies vir die Afrikanervolk, daarop gevolg het.. Wat agter die skerms gebeur het tussen hierdie bogenoemde Joodse kapitaliste en Britse amptenare en hooggeplaastes, is nêrens te vinde in die anale van die populêre geskiedenis nie, en is allermins nie te vinde in die bevooroordeelde verwerkings van dagboeke soos die van draadsitters soos die Engelsman, Lane nie. Terwyl 29,000 vroue en kinders sorgvry op hul plase besig was om mens en gesin vir hulle volk en vaderland te wees, en uit ‘n goeie genepoel onverhinderd te ontwikkel in ‘n eie unieke mensdom, het die God met wie hulle 50 jaar vantevore ‘n gelofte gemaak het, se geldgierige en magsugtige ‘uitverkorenes’ ‘n diaboliese komplot gesmee wat die onskuldige Boere gesinne wreed en met ongekende lyding sou laat omkom. Gered uit die hand van die barbaar maar ‘oorgeplaas’ na die slaghuise van die vreemde bloedsuiers. Die Boererepublieke was die haakneus parasiete se Palestina, hulle “land van melk en heuning”, want net soos anderkant die Jordaan, het hulle vrou en kind, slaaf, bok, skaap en eiendom genadeloos gedood en geplunder om hul eie koffers te vul en hul private tabernakel met gesteelde gordyne te behang.
Dokumente wat deur die Kaapse Parlement in die Blouboek, na die Jameson inval publiseer is, het ‘n sonderlinge lig gewerp op die bose bedrywighede van die spul Jode. Generaal Manie Maritz het in sy uitsonderlike boek “My Lewe Strewe” die Korrespondensie tussen Alfred Beit en sy medepligtige Lionel Phillips gepubliseer tesame met die Joodse protokolle, en daarvoor is hy net soos Dr. Verwoerd om die lewe gebring. Op 16 Junie 1894 skrywe Phillips aan Beit:

Beste Beit,
“Natuurlik, wat ons ook al doen, moet gedoen word deur andere, maar ek dink nie dat die groot belange dit regverdig om sake onverskillig te laat sloer nie... My eie gevoel is dat ons moet wag en sien, en ons geld gebruik om die Raad (Transvaalse Volksraad) te verbeter. Die bewaarplaas kwessie dink ek sal in ons guns besleg word maar dit sal 25,000 pond kos... maar onthou, dat dit deur onlangse wetgewing ‘n kriminele oortreding geword het om geld aan eleksies te spandeer; die saak moet dus baie versigtig hanteer word...” Wat natuurlik in die volgende paragraaf deur Phillips geskryf word, dui ook duidelik op die onderduimse werksaamhede waarmee hulle besig was en dat selfs President Paul Kruger met hulle ongelukkig was. “ ...Dit word my ook vertel dat hy, die President, gesê het dat hy baie kwaad is vir die Ecksteins, en dat Nellmapius die beste vriend was wat die staat gehad het, en nou dat hy nie meer daar is nie, het sy weduwee niks, terwyl ‘ons’ ‘n enorme fortuin uit hom gemaak het...” Dit is hieruit baie duidelik dat President Paul Kruger besorg was oor die weduwee van Nellmapius, omdat die Jode haar bedrieg het

Op 15 Julie 1894 skryf Phillips ‘n tweede brief aan Beit:

Beste Beit,
So ewe jou kabel ontvang wat lui ‘moenie Rhodes sien nie ens’, waaroor ek baie bly is. Ons wil geen rusie he nie. Ons troefkaart is ‘n fonds van 10,000 pond tot 15,000 pond om die raad te verbeter. Ongelukkig het die Kompanie nie ‘n geheime diensfonds nie. Ons moet ‘n weg uitdink. Ons wil self nie uitdop nie.”

Op 12 Augustus 1894 skryf Phillips die derde brief aan Beit:
Beste Beit:

“Ek sal ook sien of dit nie moontlik is dat die Kompanies hulself sal voorsien van ‘n paar gewere, ens, sonder om onnodige onrus te veroorsaak of om aktiewe stappe in Pretoria uit te lok nie...”

Hierdie derde brief bewys dat die Joodse sakemanne in Londen, meer as ‘n jaar voor die Jameson Inval, gedink het, en gewerk het aan ‘n gewapende opstand. Die selfde samesweerders wat Jameson belowe het dat hulle ‘n tydige opstand sou verwek, het toe, in plaas daarvan om hulself besig te hou met die reëlings soos belowe, gegaan en die Boere agteraf gewaarsku van die komplot wat hulle self gereël het. (Dit laat vir Waldor dink aan ou Abraham wat vir die Faro gesê het sy vrou is sy suster) Die Jameson inval wat toe natuurlik gefnuik is, het dadelik die spanning in Suid Afrika laat hoogloop. Dit het natuurlik soos diabolies voorsien en beplan, natuurlik die Suid Afrikaanse aandele op die Londense Beurs drasties laat val, waarop Alfred Beit wat in Londen in gereedheid was, al die aandele opgekoop het. Buitendien was ‘n oorlog tussen Engeland en die Boererepublieke uiteindelik onvermydelik. Generaal Jan Smuts, die toekomstige Eerste Minister van Suid Afrika, het tereg verklaar: “Die Jameson inval was die werklike ‘deklarasie van oorlog’ in die groot Anglo Boere konvlik... en dit is so ten spyte van die vier jaar wapenstilstand wat gevolg het... die aggressors het hul alliansies konsolideer... en die verdedigers het op die beurt voorberei vir die onvermydelike...”

Terwyl die Britse Hoë Kommissaris in die openbaar voorgegee het dat hy voorberei om samesprekings met President Paul Kruger te voer, het hy agteraf met die goud en diamantmagnate saamgesweer om ‘n volskaalse oorlog teen die Boere te ontketen. Hy het die magnate vooraf ingelig dat hy die Boere onder soveel druk gaan laat dat dit onvermydelik sou wees om te moet veg. Tydens sy Mei tot Junie samesprekings het hy by President Kruger aangedring op “oombliklike seggenskap” vir die uitlanders. Dit is dan ook bekende geskiedenis dat Paul Kruger, aan Milner die geskiedkundige woorde gebesig het:

“Dit is my land wat julle wil he!”

Terwyl die samesprekings aan die gang was, was Wernher, Beit & Co, besig om in die geheim ‘n “uitlander” weermag van 1,500 mense wat uiteindelik tot 10,000 gegroei het te finansier. Hulle het aktief en in die donker met die agteraf Milner saamgewerk teen die Boere wat met die rug teen die muur was. Lord Kitchener self, het later erken dat een van die groot beweegredes tot die oorlog, die feit was, dat die Boere “Bang was om in die hande van sekere Jode te val wat ongetwyfeld ‘n groot invloed op die land sou uitoefen” – So, wat het Milner gesien, of gedink of... geweet oor die Jode met betrekking tot die Boere?

In Engeland is die gedagte aangeblaas dat die Boererepublieke wat “uit die nate gebars het met goud”, en oortrek was van “ingevoerde wapens”, soos die Boere se basiese bewapening propagandisties genoem is; ‘n bedreiging vir Brittanje as heersende wêreldmoondheid was. Die algemene beskouing in Engelse geledere - dat hulle geroepe was om die wêreld te regeer - is deur die Jode eksploiteer met die visier op die grondstowwe. Meeste van die leidende Joodse pers het dienooreenkomstig, propagandistiese artikels geplaas, wat ‘gedruk’ het vir oorlog. The Daily Telegraph wat aan Lord Burnham (gebore Edward Levy) behoort het, die Oppenheim’s Daily News, en Steinkopf’s se St. James Gazette, beide ook in Joodse besit, het veral in Engeland tot die uiterste gegaan om die Boere se saak af te maak, en die kapitaliste se belange te verskans met die propaganda dat die Boere nie in staat was om hulself te regeer nie en deur Brittanje beheer moes word. As gevolg van hierdie eensydige propaganda vir die private kapitalistiese belange van die Jode het daar ‘n konsensus onder die Britte ontstaan dat Brittanje inderdaad moes intree tot die Boererepublieke. Op 26 Augustus 1899, het Chamberlain ook ‘n ontoegeeflike openbare toespraak teen die Boere gelewer, en twee dae later stuur hy ‘n dreigende boodskap aan Paul Kruger. Hy het in effek die Boerepresident gevra om sy volk se soewereiniteit oor te gee. Ter voorbereiding vir ‘n oorlog teen die Boere, het die Salisbury regering terselfdertyd 10,000 addisionele troepe gestuur, en kort daarna moes die Boereleiers verneem dat Londen boonop besig was om 47,000 troepe gereed te kry om die Boererepublieke in te val. Die skrif was aan die muur. Die Boere se soewereiniteit en grondgebied was direk bedreig. Paul Kruger en sy Parlement het op 9 Oktober 1899 ‘n ultimatum aan die Britte gestuur. Die Britte het die ultimatum laat verval en dit was uit die aards van die saak oorlog.

Die beste aanduidings van die private Joodse belange wat aanleiding tot die oorlog gegee het is afkomstig uit Britse geledere van die tyd. Britse Parlementslid Philip Stanhope (later Baron Weardale), het ‘n resolusie in die parlement voorgestel waarin hy ernstige besware aangeteken het teen die veldtog wat teen die Boererepublieke geloods was. Hy het verklaar:

"Accordingly, the (pro British) South African League was formed, and Mr. Rhodes and his associates – generally of the German Jew extraction – found money in its thousands for their propaganda. By this league in (British) South Africa and here (in Britain) they have poisoned the wells of public knowledge. Money has been lavished in the London world and in the press, and the result has been that little by little public oplinion has been wrought up and inflamed, and now, instead of finding the Engish people dealing with this matter in truuly English spirit, we are dealing with it in a spirit which generations to come will condemn..."

Henry M. Hyndman, van die Sosiaal Demokratiese Federasie in Engeland was daardie tyd baie uitgesproke. Hy het sover terug as 1896 in sy weekblad ‘Justice’ onder andere as volg geskryf dat: “Beit, Barnato and their fellow Jews...” besig was om te werk na ‘n “...Anglo-Hebraic Empire in Africa...” Hy het dit baie duidelik en pertinent uitgespel dat die raadsplan tot die private voordeel van die Jode en “...deigned to swell their overgrown fortunes...” was. Die SDF het eintlik sedert 1890 by herhaling gewaarsku teen die “pernicious influence of capitalist Jews on the London press.” Toe die oorlog in 1899 uitbreek is daar in die Justice verklaar dat die “...Semetic Lords of the press” uiteindelik daarin geslaag het om Brittanje met kapitalistiese propaganda in ‘n “criminal war of agression” te dompel.

In die Britse arbeiders bewegings was daar ook sterk besware teen die werklike oorsake en belange van die oorlog. In September 1900 reik die Trades Union Congress ‘n resolusie uit waarin hulle die oorlog sterk veroordeel as ‘n oorlog wat ontwerp is “to secure the gold fields of South Africa for cosmopolitan Jews, most of whom had no patriotism and no country” Maar geen ander persoon in die Britse Laerhuis het hom sterker teen die oorlog uitgespreek as John Burns, die Battersea verteenwoordiger van die Arbeidersparty nie. Hierdie voormalige lid van die Sosiaal Demokratiese Federasie wat ook beroemd was vir sy verteenwoordiging van die belange van die Britse werkersklas se belange, se woorde lui duidelik, “Wherever we examine” verklaar hy op 6 Februarie 1900 in die Laerhuis in ‘n debat oor die oorlog “there is a finacial Jew operating, directing, inspiring the agencies that have led to this war” Hy gaan verder en sê “Dat die sleepsel van die finansiële slang van die begin tot die einde deur hierdie oorlog loop” Hy sê dat die Britse weermag tradisioneel die “Sir Galahad” van die geskiedenis was, maar dat dit in Suid Afrika dit die “janissary of the Jews” geword het. Burns was ‘n legendariese vegter vir die regte van die Britse werker, ‘n onuitputlike voorstander van omgewingshervorming, vroueregte en verbeterde munisipale dienste. Hy was ‘n man wat mense se belange op die hart gedra het. Selfs Cecil John Rhodes het na hom verwys as die “mees effektiewe leier van Britse demokrasie” In sy dagboek het Burns profeties aangeteken “the undoing of England is within the confines of our afternoon journey amongst the Jews”

Om alles te kroon, stuur die baie bekende en gevestigde Britse dagblad, die Manchester Guardian, die ewe bekende joernalis en ekonoom John A. Hobson in 1899 na Suid Afrika om ‘n deurtastende ondersoek te doen na die omstandighede rondom die oorlog en dan eerstehands verslag te doen aan die lesers in Londen. Hobson het onomwonde tot die oortuiging gekom dat ‘n groepie Joodse “Landlords” alleen verantwoordelik was vir die stryd en konflik. In ‘n breedvoerige artikel na ‘n deurtastende ondersoek, stuur hy kort voor die uitbreek van die oorlog die volgende verslag na Engeland:

“...Wat rykdom en mag betref en selfs wat die getalle betref, is Johannesburg hoofsaaklik ‘n Joodse dorp. Meeste van hierdie Jode figureer as Britse burgers, hoewel baie in werklikheid Duitse en Russiese Jode is wat na Afrika gekom het na ‘n kort verblyf in Engeland. Die ryk, invloedryke en kommersiele families is hoofsaaklik Engelse Jode, waarvan baie hier, soos elders, op ‘n tipies parasitiese wyse hul name en vanne verander het. Ek le sterk klem op hierdie punt, omdat hoewel ons almal weet dat die Jode sterk staan, hulle werklike magte hier, grotendeels onderskat word. Hoewel syfers misleidend is, is dit die moeite werd om te noem dat ‘n indeks van Johannesburg, 68 Cohens teenoor 21 Joneses en 53 Browns aantoon. Die Jode het geen aktiewe deel aan die uitlander agitasie nie, hulle laat andere daardie tipe werk doen. Maar aangesien die helfte van die land en nege tiendes van die rykdom van die Transvaal wat die uitlanders eis, aan die Jode behoort sal hulle die hoof bevoordeelde groep wees indien ‘n beslissing in die guns van die uitlanders gemaak word...”

In 1900 publiseer Hobson die baie invloedryke boek “The War in South Africa” waarin hy sy Britse landgenote ernstig vermaan:

“We are fighting in order to place a small international oigarchy of mine-owners and speculators in power in Pretoria. Eglishmen will surely do well te recognise that the economic and political destinies of South Africa are, and seem likely to remain, in the hands of men most of whom are foreighners by origin, and whose trade is finance and whose trade interests are not chiefly British”

In Januarie 1900 skryf J. Keir Hardie, ‘n Britse Parlementslid en redakteur van ‘Labour Leader’ ‘n verhandeling waarin hy die situasie rondom die Boereoorlog baie mooi uitlig en saamvat:
“Hierdie oorlog is ‘n kapitalistiese oorlog, teweeggebring met kapitaliste se geld, aangevoer tot ‘n werklikheid deur die leuens en meineed van die kapitalistiese pers, verwek deur die gewetenlose politici wat self weinig meer as die instrumente van die kapitaliste was... As Sosialiste, kan ons simpatie nie anders as by die Boere nie. Hulle Republikeinse Regeringstelsel spreek van ‘n natuurlik gerigte vryheid en is dus vir die tiranne haatlik...”

Wat van die befaamde en gerespekteerde historikus/skrywer Sit Arthur Conan Doyle, die vader van die Sherlock Holmes verhale. Hy skryf aan Jean Corrére, korrespondent van die Tempo: “Kan jy dit glo, dat ons vir twee jaar tevrede was in die land om ons lewens te waag ten einde sekere myne te vat, wat, na alles wat ook al gebeur, nie ons sin sal wees nie, maar die kapitaliste sin, wat grotendeels Jode of Duitsers of altwee is...”

Ek verbeel my ek het nou die dag iewers hier op Woes hetsy in ‘n skryfstuk of in ‘n kommentaar gelees waar ‘n Woester Milner besing... Ek sal hom nie Sir of Lord noem nie – sy hele Britse moer! In 1900 tydens die oorlog verklaar hy so valslik soos die kapitalistiese gespuis wat hy agteraf ondersteun het: “Ons het niks gemeenskaplik met die kapitaliste van Johannesburg nie. Ons maak oorlog ten einde Engeland se regte en belange te beskerm...” ‘n Paar jaar later wys hy sy kleure en sit hy saam met Joodse hoë finansiers soos Sir Edward David Stern, A.H. Goschen, en bowenal Sir Segismund Neumann, as lid van die Administratiewe Raad van die London Joint Stock Exchange. Sir Sigmund Neumann was een van die hoof opstokers van die Boereoorlog.

Nou goed. Ek hoop hier is genoeg data uit bronne wat allermins nie as partydig beskou kan word nie – gerespekteerde Britse politici, skrywers en historici van daardie tyd is seer sekerlik meer aanvaarbaar en akkuraat as die gesanik van ‘n Engelse winkel eienaar “uitlander” wat hier kom parasiteer het omdat hy pro Engeland gebly het en dat sy dagboek verder ‘redigeer’ is deur ‘n liberale kleinseun wat ‘n prokureur is en beter behoort te weet oor hoorsê...

Hulle sê die Boere was domastrant, obsternaat en oorloglustig. Maar nou kan ek seker maar die Boere ook dienooreenkomstig aanhaal. Kyk hoe dom was Paul Kruger in vergeleke met Sir Arthur Conan Doyle, Hobson en andere. In Februarie 1900 staan hy op Markplein en verklaar die volgende:

“As dit moontlik was om die Joodse monopoliste met sak en pak uit die land te gooi sonder om in ‘n oorlog te geraak het met Engeland, dan sou die probleem van ewigdurende vrede in Suid Afrika opgelos wees...”

Hoor wat skryf Generaal Manie Maritz in sy baie skaars en eens verbanne boek ‘My lewe en Strewe’ in so vroeg as 1938:

“Soos ek aangetoon het was die gevoel tussen Boer en Brit baie onaangenaam, en gevoelens het baie hoog geloop na die Jameson inval. Die een het gemeen dit is die ander wat skuldig is. Die groot oorsaak was egter die ‘Verborge Hand!’ Daar was onrus nieteenstaande die die pogings van individuele persone en verenigings om vrede tussen die twee nasies te bewerkstellig. Dit het duidelik geword dat dat al die pogings met die opset om elke draai deur ‘n misterieuse invloed en verborge mag verydel word.”
“Wat is die euwel, die verborge hand?”

“Dit was die verborge hand van die Jood!”



http://www.woes.co.za/bydrae/rubriek/die-verborge-hand-agter-die-boereoorlog

Ja die neuzen zitten overal achter om de boel te ontwrichten! Ook de revolutie in Zuid Afrika door de communisten en in Ruland. Dit alles komt in mijn boek ook aan bod, dat de neuzen overal een poot in hebben. Ik heb citaten van vooraanstaande joden in het boek opgenomen en citaten uit die kwaadaardige talmoet! Zo probeer ik de mensen voor deze gevaarlijke parasiet, die ons witte mensen wil uitroeien, te waarschuwen! Ik sla hun dus met hun eigen uitspraken om de oren! Het resultaat zal dus zijn dat mijn boek moeilijk uitgegeven zal kunnen worden! Tja de waarheid mag niet gehoord worden in een "democratische vrije" wereld!